Rozróżnia się ciosy kantem lub czubkiem stopy, piętą oraz
kolanem. Istnieją tez odmiany uderzeń, zależnie od kierunku ciosu: do przodu,
do tyłu, w bok.
Podobnie jak ciosy ręką, ciosy nogą mogą być proste i
koliste – „ sierpowe”. W ćwiczeniu należy zachować idealną pozycję równowagi,
tek przed ciosem, jak i po nim. Ćwiczymy w miejscu i w ruchu, robiąc kroki do
przodu , do tyłu i w bok. Uderzenia łączy się z wydechem. Cios nogą może
przeszkodzić napastnikowi w trafieniu przeciwnika pięścią. Noga jest bowiem
dłuższa.
Na rysunkach pokazuję kilka prostych przykładów zastosowania
ciosów nogą :
- jako kontrataku uniku, przed uderzeniem prostym pięścią (taktyka
konia),
- jako bloku kolana, uniemożliwiającego uderzenie pięścią,
- jako ataku obrotowego po sierpowym ciosiem ręką.
Należy jednak pamiętać o tym, że źle wyuczony cios nogą łatwo
zblokować ręką. Nietrudno przewrócić przeciwnika, gdy kopiąc, nie zachowuje
właściwej postawy i wyprowadza cios nieprawidłowo.
